Skanseny
 

Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie

Muzeum Wsi Lubelskiej ulokowane jest na granicy miasta, tuz przy drodze w kierunku Warszawy. Prezentuje nam swoje zbiory w siedmiu sektorach tematyczno-geograficznych. Możemy zobaczyć na przykład, jak w 1939 roku żyło ubogie małżeństwo Jędraków na Powiślu, a jak zamożna rodzina Książków z Roztocza, która w początku lat 20. XX w. otworzyła wiejski sklepik w spichlerzu swego domu. Swobodnie chodzące po terenie muzeum kozy, krowy czy kaczki są, szczególnie dla najmłodszych, dodatkową atrakcją.

Muzeum Wsi Lubelskiej zostało założone na początku lat 60. XX wieku, jako Oddział Budownictwa Ludowego przy Muzeum Okręgowym w Lublinie. Jednak już 1 stycznia 1970 roku, po niespełna dziesięciu latach funkcjonowania, usamodzielniło się. Początkowe problemy z lokalizacją skończyły się w roku 1975, kiedy muzeum otrzymało 27 ha teren na przedmieściu Sławinek. Cztery lata później został udostępniony turystom pierwszy sektor – „Wyżyna Lubelska”. Do dziś w Muzeum dostępnych jest siedem działów, prezentujących różne oblicza regionów, składających się na województwo lubelskie (sprzed zmiany administracyjnej w 1975 roku), a także życie we dworze oraz niewielkim miasteczku. Możemy tam obejrzeć wiele zabytków architektury z Podlasia, Polesia Lubelskiego, Powiśla, Roztocza oraz Wyżyny Lubelskiej i samej Lubelszczyzny. Muzeum działa już ponad 30 lat, ale wciąż jest w rozbudowie i nieprzerwanie powiększa swoje zbiory.

Muzeum znajduje się na obrzeżach miasta, tuż przy trasie wyjazdowej w kierunku Warszawy. Bez kłopotu można do niego dojechać także autobusem miejskim. Wycieczka z przewodnikiem zajmuje jedynie dwie godziny, warto jednak zarezerwować sobie więcej czasu. Po pierwsze dlatego, że poszczególne części są od siebie oddalone (ale między nimi z łatwością można znaleźć ławeczki czy też miejsca na piknik), po drugie dlatego, że warto dokładnie poznać zgromadzone tu obiekty a także pokontemplować wyposażenie każdej izby. Lubelskie ekspozycje były bowiem wielokrotnie nagradzane przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

To, co zachwyca w całej organizacji muzeum, to fakt, że każdy obiekt starano się zagospodarować „personalnie”, przy każdym znajduje się również tablica informacyjna z dokładnie opisaną jego historią. Mamy więc możliwość obejrzenia zagrody bogatej rodziny Bednarzy z Roztocza. Znajduje się tutaj m.in. szerokofrontowa chałupa z 1798 roku, z dachem czterospadowym krytym schodkowo słomą (tzw. poszywanie snopkami – zakłośniakami, czyli układanymi kłosami do góry). Zobaczymy też zrębową, czteroizbową chałupę małżeństwa Burdzińskich, należących do świeckiego zakonu św. Franciszka oraz ofertę sklepu z lat 20. XX w., prowadzonego przez wdowę, panią Książkową. Wnętrza tych domostw odzwierciedlają poziom życia, zajęcia, a nawet liczebność rodzin dawnych mieszkańców.

Na koniec, koniecznie trzeba skorzystać z miejscowej piwiarni. W jej ofercie znajdziemy nie tylko piwo i inne napoje, ale także pierogi ruskie czy chleb ze smalcem (tu informacja dla palaczy – teren piwiarni jest jedynym miejscem na terenie muzeum, gdzie można oddać się galonowi). Dodatkowa atrakcja piwiarni jest jej umiejscowienie – jest to bowiem budynek szkoły z 1866 roku.

Do Muzeum Wsi Lubelskiej warto wracać, gdyż jest to miejsce które żyje przez cały rok. Nawet w styczniu, lutym i marcu, czyli poza sezonem turystycznym pracownicy muzeum są na miejscu gotowi oprowadzić (po uprzedzeniu telefonicznym) po muzeum, prowadzą również badania, dzięki którym możliwa jest rekonstrukcja warunków życia w regionie. Archiwum muzeum zawiera liczne zdjęcia, ryciny, ale także wywiady związane ze znajdującymi się tutaj budynkami.

Dzięki badaniom oraz pomocy doświadczonego młynarza uruchomiono również „zygmuntowskiego holendra” – wiatrak z Zygmuntowa koło Pilaszkowic. Warto go zobaczyć, bowiem młyny wietrzne wieżowe tzw. holenderskie (tj. o budynku posadowionym stabilnie na fundamentach i z obrotowa czapa dachu ze skrzydłami) nie były na Lubelszczyźnie liczne. Poza tym ten wiatrak ma jeszcze swoją tajemnicę – skrywaną historię z okresu drugiej wojny światowej. Z kolei w budynku remizy z 1936 roku, z Bedlna, podobnie jak przed wojną, zainicjowano działalność teatru wiejskiego. Żywe są także świątynie, przeniesione do lubelskiego muzeum: kościół rzymskokatolicki, wybudowany ok. 1686 roku (najstarszy eksponat w Muzeum), stanowiący cześć sektora „Miasteczko”, oraz drewniana cerkiew greckokatolicka o konstrukcji zrębowej, wybudowana w 1795 roku w Uhrynowie. Nadal, w każdą niedzielę, oraz podczas szczególnych okazji – ślubów, chrztów i świąt roku liturgicznego, służą one wiernym. Osoby, chcące uczestniczyć w nabożeństwie wejdą na teren muzeum bez opłaty biletowej.

Małgorzata Czyżewska

Informacje praktyczne

1. Adres fizyczny, adres mailowy

2. Dostępność

  • Godziny otwarcia

    • maj – wrzesień - 9:00 - 18:00
    • kwiecień i październik – 9:00 - 17:00
    • listopad - grudzień - piątki, soboty i niedziele od 9:00 do 15:00
    • Od stycznia do końca marca, by zwiedzić muzeum musimy wcześniej zapowiedzieć się telefonicznie pod numerem 081 533-85-13

  • Ceny biletów

    • normalny: 8 zł
    • ulgowy: 4 zł
    • Jeśli jesteśmy grupą nie większą niż 30 osób i chcemy zwiedzić muzeum z przewodnikiem, to czeka nas opłata w wysokości 60 zł za półtorej i 80 zł za dwie godziny oprowadzania. Jeśli grupa wymaga tłumacza, wtedy zapłacimy odpowiednio 90 zł za półtorej i 120 zł za dwie godziny.

  • Uwagi o dostępności

    Muzeum ulokowane jest częściowo na uroczym wzgórzu, a częściowo w dolinie rzeki. Niestety, dla osób na wózkach czy z małymi dziećmi może stanowić to problem. Do większości obiektów prowadza ubite ścieżki, jednak jeszcze nie do wszystkich, co także może stanowić problem. Toalety znajduj się w jednym z budynków blisko wejścia, co w przypadku oddalenia do dalszych części ekspozycji może stanowić niewielki problem. Praktycznie na całym terenie muzeum obowiązuje zakaz palenia (wyjątkiem jest teren piwiarni). Nie polecałabym zabierania ze sobą czworonogów. Muzeum posiada inwentarz żywy i obowiązuje zakaz wprowadzania własnych zwierząt.

3. Oferta kulturalno-rozrywkowa

    Na terenie muzeum praktycznie codziennie odbywają się pokazy prac rolnych, gospodarczych i dworskich, dostosowane do pory roku i kalendarza obrzędowego. Wymogiem obejrzenia takiego pokazu jest jedynie zgromadzenie kilkorga zainteresowanych w miejscu pokazowym.

    Dodatkowo oferowane są specjalne zajęcia dla pedagogów, nauczycieli.

    Możemy także zorganizować sympozja czy spotkania towarzyskie, przejażdżki konne lub wodne, wziąć udział w spotkaniach dotyczących poezji ludowej, a nawet zorganizować tam chrzciny czy wesele.

  • Lekcje muzealne

    Muzeum oferuje lekcje muzealne (należy je zamówić minimum tydzień wcześniej, oplata 80 zł), wykłady, wycieczki związane z kulturą regionu.

  • Zwierzęta

    Na terenie muzeum spotkamy żywy inwentarz tradycyjnie hodowany na tym obszarze, np. konie, gęsi, kozy. Zwierzęta także włączają się do prac w muzeum.

  • Pamiątki

    brak danych

  • Sesje zdjęciowe

    brak danych

  • Posiłek regionalny

    W piwiarni funkcjonującej w byłym budynku szkolnym możemy nie tylko napić się piwa, ale także w przystępnej cenie zjeść pierogi ruskie, żurek czy chleb ze smalcem. Jeśli organizujemy większą uroczystość w skansenie piwiarnia zaopatrzy nas w posiłek regionalny.

  • Atrakcje dla dzieci

    Dla najmłodszych przewidziano atrakcje jak Dzień Dziecka czy Mikołajki.

  • Atrakcje w okolicy

    Jeśli już wybierzemy się do skansenu, zachęcam także do zwiedzenia miasta, z zamkiem i podzamczem w szczególności. Ale jeśli będziemy chcieli dalej pogrążyć się w kulturze ludowej powinniśmy odwiedzić okoliczne miejscowości obfitujące w twórców ludowych.

4. Imprezy

  • Przez cały rok muzeum organizuje szereg wydarzeń związanych z rokiem gospodarczym i obrzędowym takich jak pokaz orki, poświecenie pól, żniwobranie, dożynki czy wykopki.
  • W marcu możemy odwiedzić muzeum z okazji powitania wiosny.
  • Tuż przed Wielkanocą organizowana jest niedziela palmowa, połączona z pokazem palm, oraz degustacja bab wielkanocnych.
  • Na początku maja obchodzone jest Święto Wiatraka, w końcu tego miesiąca organizowany Dzień Dziecka.
  • Czerwiec zaprasza nas na Noc Świętojańską.
  • W dniu 15 sierpnia możemy wziąć udział w obchodach Matki Boskiej Zielnej.
  • W końcu sierpnia odbywa się Święto Chleba, a w okolicach 20 września Jarmark Konski po św. Stanisławie.
  • Rok kończą Mikołajki w skansenie 6 grudnia.

5. Dojazd

    Jeśli chcemy wybrać się do muzeum komunikacją zbiorową, wystarczy, że wybierzemy jakikolwiek środek transportu (PKP, PKS, prywatne busy) i z dworca skierujemy się na najbliższy przystanek autobusu miejskiego numer 5, 18, 20, 37 lub 301, następnie wysiądziemy na przystanku Skansen i już jesteśmy pod bramą skansenu. Polecałabym spojrzenie na stronę www.lsi.lublin.pl/kom/kom.htm -znajdziemy na niej informacje dotyczące zarówno lubelskiej komunikacji miejskiej, jak też krajowej dochodzącej do Lublina.
  • Własnym samochodem

    Jeśli chcemy wybrać się samochodem należy kierować się na trasę Warszawa – Lublin. Tuż po wjeździe do miasta jadąc od strony Warszawy, na pierwszych światłach skręcamy w prawo by znaleźć się na parkingu muzeum. Jednym słowem teren skansenu przylega do szosy i nie sposób zabłądzić.

  • Pociągiem

    brak danych

  • PKSem

    brak danych

  • Prywatnymi busami

    brak danych

6. Baza noclegowa

    Lublin oferuje pełną ofertę noclegową, w każdej cenie i o każdym standardzie. Mogę jedynie polecić stronę www.lublin.agroturystyka.pl zawierającą oferty agroturystyczne.
  • Agroturystyka

    brak danych

  • Schronisko

    brak danych

  • Pola namiotowe

    brak danych

  • Hotele, pensjonaty, ośrodki wypoczynkowe

    brak danych

  • Sale konferencyjne

    brak danych

7. Działalność naukowo-badawcza

Pracownicy muzeum praktycznie cały czas prowadzą badania dotyczące kultury regionu. Metodami etnograficznymi gromadzą informacje na temat skansenowych eksponatów. Dzięki temu mamy dostęp nie tylko do informacji praktycznych (data budowy eksponatu, rodzaj zakwalifikowania itd.), ale też zdobywamy informacje, jak żyły i czym się zajmowały osoby korzystające niegdyś z chałup i innych eksponatów, a także jakie były losy eksponatów w biegu historii. Zebrane informacje wykorzystywane są przy zagospodarowaniu przestrzennym muzeum, ale też publikowane w przewodnikach po muzeum i innych wydawnictwach.

8. Informacje dodatkowe

  • Ciekawe linki

    brak danych

skanseny.net





Więcej zdjęć

 

Pomóż rozwijać etnografię w internecie.

WESPRZYJ NAS